اثرات تضعیف CNS ناشی از تجویز خوراکی کتامین به تنهایی و تجویز توام با لورازپام در سگ

هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات تضعیف CNS ناشی از تجویز خوراکی کتامبن به تنهایی و توام با محلول خوراکی لورازپام در سگ بود.در این مطالعه 9 قلاده سگ انتخاب شدند . درفاز اول ، دارو کتامین (MG/KG80 ,40,20) به صورت خوراکی ودر فاز بعدی کتامین بصورت توام با محلول خوراکی لورازپام (کتامین 20MG/KG)و لورازپام(8 MG/KG)، (کتامین 40 MG/KG) و لوراپام (4 MG/KG) ، کتامین (80MG/KG ) و لورازپام (2MG/KG) به سگ ها تجویز گردید.بین هر کدام از دوره های تجویز 7 روز فاصله داده می شد. برای بررسی علایم تضعیف CNS از 5 مقیاس (SCORE) که شامل نرمال 0 ،آتاکسی ملایم 1 ، آتاکسی شدید 2 ، و عدم تحرک 3 و عدم واکنش 4به درد بودند استفاده  گردید. از آزمون TUKEY  post- test و ANOVA جهت پی بردن به وجود اختلاف معنی دار بین دوزهای تجویزی استفاده شد .سگ ها مراحل تضعیف CNS را در تجویز خوراکی کتامین به تنهایی ، از آتاکسی ملایم تا عدم تحرک (مقیاس 1 الی 3) و در فاز توام کتامین و لورازپام از آتاکسی ملایم تا عدم واکنش به درد (مقیاس 1 الی 4) نشان دادند.با توجه به یافته های حاصل ، تجویز خوراکی کتامین می تواند در مقید سازی سگ جهت معاینات بالینی و پیش بیهوشی مورد استفاده قرار گیرد . تجویز خوراکی این دارو همراه با محلول خوراکی لورازپام می تواند در سگ ها بیهوشی عمومی مناسبی را همراه با شلی عضلانی کافی برای اعمال جراحی فراهم کند.